Pragnienie odpoczynku i wytchnienia wpisane jest w życie każdego z nas i jest nie mniej ważne niż pozostałe ludzkie potrzeby. Benedykt XVI podczas jednej ze swoich wizyt w dolinie Aosty, gdzie niejednokrotnie spędzał wakacyjne dni również św. Jana Paweł II, mówił: „W świecie, w którym żyjemy, niemal koniecznością staje się możliwość nabrania sił cielesnych i duchowych zwłaszcza przez tych, którzy mieszkają w mieście, gdzie warunki życia, często w szalonym tempie, niewiele miejsca pozostawiają na ciszę, refleksję i na odprężający kontakt z przyrodą. Czas wakacji stwarza jedyną w swoim rodzaju możliwość zatrzymania się przed wymownym widowiskiem przyrody, przed cudowną «księgą», dostępną dla wszystkich, dużych i najmniejszych. W kontakcie z przyrodą człowiek odnajduje swój właściwy wymiar, odkrywa, że jest stworzeniem, małym, lecz jednocześnie jedynym, «zdolnym do odkrycia Boga», ponieważ wewnętrznie otwartym na to, co Nieskończone”.
Postarajmy się więc wykorzystać dni, które przed nami na chwilę zatrzymania i refleksji. Niech wypoczynek, także ten dziś modnie nazywany „aktywnym”, nie będzie czymś zastępczym dla codziennego pędu i wypełniania nieustannych zadań. Chciejmy w otaczającej nas przyrodzie zobaczyć Boga, a także siebie jako Jego stworzenie. Odetchnijmy fizycznie i duchowo, by na nowo odkryć wartość własnego życia. Niech te wakacje będą okazją, by znaleźć chwilę dla Boga i drugiego człowieka.